AppleInsider jest wspierany przez odbiorców i może zarabiać prowizję jako partner Amazon i partner stowarzyszony za kwalifikujące się zakupy. Te partnerstwa afiliacyjne nie mają wpływu na nasze treści redakcyjne.
Dzięki iPadOS 16 każdy iPad z procesorem M1 ma dostęp do dwóch różnych systemów wielozadaniowych, ale każdy ma swoje zalety i wady. Oto ich porównanie.
Wielozadaniowość na iPadzie przeszła długą drogę, odkąd urządzenie zostało po raz pierwszy wprowadzone w 2010 roku. Zaczęło się od żadnej formy wielozadaniowości poza przełączaniem aplikacji na pełnym ekranie i przekształciło się w urządzenie zdolne do uruchamiania ośmiu aktywnych aplikacji od razu.
Istnieją dwie formy wielozadaniowości dostępne dla użytkowników iPada, począwszy od iPadOS 16 — Stage Manager i Split View. Jednak użytkownicy mogą korzystać z bardziej zaawansowanego Stage Managera tylko wtedy, gdy mają iPada z procesorem M1.
To ograniczenie pomija większość obecnych użytkowników iPada, więc w celu skorzystania z tej funkcji konieczna będzie aktualizacja. Jednak Stage Manager może nie być dla wszystkich i nie jest używany domyślnie.
Stan wielozadaniowości w iPadOS
Kiedy Split View i Slide Over zostały po raz pierwszy wprowadzone w 2015 roku, był to nowatorski sposób zarządzania wielozadaniowością na iPadzie. Dwie aplikacje można umieścić obok siebie, mając tylko dwie opcje rozmiaru dla widoku Split View.
Split View niewiele się zmienił od debiutu w 2015 roku
Slide Over umożliwia wyświetlanie pojedynczej aplikacji jako małego, pływającego okna nad interfejsem. Chociaż elementy poniższych aplikacji można było wchodzić w interakcje, gdy Slide Over był aktywny, nie było to idealne.
Ta forma wielozadaniowości naśladuje funkcję Spaces w systemie macOS, która tworzy pełnoekranowe aplikacje, które można przełączać gestem. Apple ulepszyło funkcjonalność, ale nigdy nie zmieniło sposobu jej działania na podstawowym poziomie nawet do dziś.
Wielu użytkowników domagało się bardziej niezawodnego systemu wielozadaniowego, a nawet odtworzenia okien macOS. Firma Apple dostarczyła coś pośredniego o nazwie Stage Manager.
Apple po raz pierwszy wprowadził tę funkcję podczas prezentacji systemu macOS Ventura na WWDC. Jest to system do zarządzania oknami za pomocą stosów okien aplikacji w małym widoku przypominającym karuzelę.
Dodanie zewnętrznego monitora zwielokrotnia liczbę dostępnych okien
Funkcja została również wprowadzona dla iPadOS, ale z pewnymi ograniczeniami. Nie można było swobodnie umieszczać aplikacji, okna mają predefiniowane rozmiary, a na iPadzie można jednocześnie uruchomić tylko cztery aplikacje. Można uruchomić cztery dodatkowe aplikacje, ale tylko wtedy, gdy podłączony jest zewnętrzny wyświetlacz.
Stage Manager nie jest de facto systemem wielozadaniowym w iPadOS ani nie jest domyślnie włączony na iPadach M1. Zamiast tego jest to oddzielny tryb, który użytkownicy mogą włączyć w dowolnym momencie za pośrednictwem Control Center.
Split View jest lepszy do skoncentrowanych zadań
Kiedy Apple po raz pierwszy ogłosił Split View, był dumny z faktu, że dwie pełnoekranowe aplikacje obok siebie na 12,9-calowym iPadzie Pro wyświetlałby pełne 9,7-calowe wersje w orientacji poziomej. Podczas gdy Stage Manager pozwala jednej aplikacji przejść na pełny ekran, dodatkowe aplikacje powodują kurczenie się okien i nie mogą zajmować tego samego obszaru, co widok Split View.
Slide Over zapewnia osobny zestaw okien wielozadaniowych, które można otworzyć w dowolnym czas
Ponadto Slide Over oferuje własne przydatne narzędzia do wielozadaniowości, niedostępne w programie Stage Manager nawet w systemie MacOS. Ponieważ Slide Over działa jako dodatkowy system wielozadaniowy z własnym zestawem aplikacji, użytkownicy mogą go przywoływać podczas korzystania z dowolnej innej aplikacji lub widoku Split View.
Gdy potrzebujesz więcej niż dwóch lub trzech aplikacji naraz, zaczynają się pojawiać ograniczenia Split View. Jasne, aplikację można pobrać z Slide Over, ale na tym poziomie nie jest to prawdziwa wielozadaniowość.
Stage Manager pozwala na bardziej złożone przepływy pracy
Zwiększenie liczby aplikacji na ekranie z trzech do czterech nie brzmi imponująco, ale Stage Manager to dużo więcej niż aplikacje działające na pierwszym planie. Na naszym 12,9-calowym iPadzie Pro widzimy cztery stosy aplikacji i nasze główne aktywne aplikacje, czyli łącznie 16 aplikacji widocznych tylko na iPadzie.
Po podłączeniu do 27-calowego monitora Studio iPad może mieć osiem aktywnych aplikacji, po cztery na każdym ekranie. Jednak liczba dostępnych stosów aplikacji z boku wynosi od czterech do dziewięciu, co oznacza, że do 44 aplikacji może być widocznych i dostępnych w dowolnym momencie.
Stage Manager może mieć do czterech aplikacji w zestawie zamiast dwóch w Splicie Widok
Ta liczba to dziki krzyk trzech widocznych aplikacji w widoku Split View, a nawet 18 możliwych aplikacji dostępnych w przełączniku aplikacji bez przewijania. Większość użytkowników miałaby trudności z utworzeniem jedenastu odrębnych stosów aplikacji, które działałyby w użyteczny sposób, ale fakt, że jest to możliwe, jest nadal świetny dla użytkowników iPada.
Posiadanie różnych stosów aplikacji do pracy, rozrywki, czatów społecznościowych, edycji, inteligentnego domu i nie tylko sprawia, że wszystko działa trochę płynniej. To prawdziwa wielozadaniowość bez bałaganu dwudziestu otwartych, nakładających się okien zasłaniających pulpit.
Po włączeniu Menedżera etapów Slide Over znika, a stosy aplikacji są odtwarzane z pamięci. Inne funkcje wielozadaniowości nadal działają, takie jak obraz w obrazie i Quick Note, chociaż nie wydaje się możliwe przywołanie Quick Note bez Apple Pencil podczas korzystania z Stage Managera.
Dodaj wideo PiP i krótką notatkę, aby uzyskać jeszcze więcej okien wielozadaniowych
p>
Zewnętrzny wyświetlacz może uruchomić Stage Manager, podczas gdy na iPadzie działa aplikacja pełnoekranowa lub widok Split View. Jednak monitor zawsze będzie uruchamiał program Stage Manager, chyba że użytkownik przełączy się na tryb wyświetlania lustrzanego, który zmieni go na proporcje 4:3.
Przełącznik w Control Center aktywuje Stage Managera, a długie naciśnięcie ikony daje użytkownikom możliwość automatycznego ukrycia doku lub stosów aplikacji. Jeśli okno aplikacji jest wystarczająco duże, stosy aplikacji i stacja dokująca również się ukryją.
Wybór tego, co działa najlepiej
Nawet gdy iPad ewoluuje w coraz bardziej wydajną platformę produktywności, Apple trzyma się jednego głównego przekonania. iPad powinien być w stanie funkcjonować jako prosty tablet i skalować w zależności od potrzeb użytkownika.
Stage Manager oferuje mniej miejsca na dwie aplikacje obok siebie niż Split View
Oznacza to, że chociaż 12,9-calowy iPad Pro może łączyć się z zewnętrznym monitorem i uruchamiać osiem aplikacji jednocześnie, można go również trzymać w dłoni, a pojedyncza aplikacja przejmuje cały wyświetlacz. Przekłada się to również na wielozadaniowość, ponieważ Stage Manager może nie pasować do każdego przypadku użycia.
Na przykład Stage Manager działa nawet wtedy, gdy użytkownik nie ma podłączonej myszy lub klawiatury, ale nie jest tak łatwy w zarządzaniu. Ponadto aplikacje zajmują mniej miejsca, więc aplikacje takie jak aplikacje do rysowania będą miały mniej miejsca do pracy w porównaniu z trybem pełnoekranowym lub widokiem Split View.
Użytkownicy będą musieli określić, który system wielozadaniowy najlepiej sprawdza się w przypadku każdego przepływu pracy. Podczas gdy większość ludzi wybierze jeden system i pozostanie przy nim, możliwość przełączania się między nimi zapewnia jeszcze większą wszechstronność iPada i jego kształtu.
