.fb-comments,.fb-comments span,.fb-comments span iframe[style]{min-width:100%!important;width:100%!important}
Księżyc nie jest łatwym miejscem do eksploracji przez maleńki łazik — od ostrego, przypominającego szkło pyłu, który rozrywa części, po ślady po ospie i kratery, które chronią jego podłogę i nad którymi łazik musi manewrować, jest to trudny obszar. przenieść dookoła. Aby upewnić się, że zbliżający się łazik VIPER jest przygotowany na trudności księżycowego ekosystemu, NASA umieszczała łazik w swoich krokach z testami w podobnym do księżyca systemie przeszkód poniżej na Ziemi.
Celem Łazik VIPER ma szukać kluczowych zasobów do długoterminowych misji załogowych na Księżyc, w szczególności lodu wodnego. Skupiając się na południowym biegunie księżyca, łazik będzie polował na lód h2o przed planowanymi misjami załogowymi pod systemem Artemis.
Pracownicy inżynierów VIPER zauważają zdolność prototypu łazika do poruszania się po puszystym symulatorze gleby księżycowej w laboratorium SLOPE w NASA Glenn Investigate Center w Cleveland. NASA
Misja została przygotowana do startu w listopadzie 2023 r., ale data ta została przesunięta na listopad 2024 r., aby dać znacznie więcej czasu na testy. Testy te obejmują wyzwania dla łazika, takie jak zmaganie się z „glebą przypominającą ruchome piaski” i manewrowanie wokół przechyłów, głazów i kraterów.
O witrynie internetowej NASA, można zobaczyć materiał wideo z łazika w ruchu, który obejmuje radzenie sobie z zakurzoną dziurą i stromymi zboczami w ośrodku testowym w NASA Glenn Research Center w Cleveland, które symulują ustawienie księżyca.
„Chcieliśmy sprawdzić, czy łazik jest w stanie przemieścić się do przodu w ekstremalnym naturalnym zatonięciu. środowiska i jak znacznie wolniej VIPER może jechać lub jak znacznie więcej energii łazik zużyłby z powodu trudnych dolegliwości glebowych” – powiedział Mercedes Herreras-Martinez, menedżer ds. szans VIPER i wyspecjalizowana wymiana systemów misji, w oświadczenie.
Na podstawie tych kontroli inżynierowie mogą zobaczyć, jak łazik ukończy prace na Księżycu i czy będzie w stanie się uwolnić, jeśli znajdzie się sam w trudnym otoczeniu. Pozwala to załodze przygotować się do tego, co się stanie, gdy łazik uderzy w zaskakującą przeszkodę lub sytuację.
„Dzięki tym egzaminom zdobyliśmy dużą wiedzę na temat tego, co dzieje się, gdy koła łazika zgrzytają o kołysze się lub ślizga na wolnym terenie, a wszelkie czujniki dryfują — gdy łazik nieznacznie odbiega od treningu” — poinformował Arno Rogg, dyrektor egzaminów i inżynier systemów łazików.
Sugestie redaktorów
Oceń to post
Dzielenie się to troska!
