Z nazwą taką jak „Dread Lords” było jasne, że ich rządy nie będą rządami pokoju i dobrobytu, a skrajność ich bezduszności prawie całkowicie zniszczyła podziemne królestwa. Wilderkeep stało się wrogie, Grubliny żyją z odpadów Upiornych Władców, a Darksprout nie wiedzą, co ze sobą zrobić. Jednak Mroczni ludzie dostali najgorsze i teraz został tylko jeden. Gloom Girl jest całkiem sama, ale szepty, które słyszy w nocy, wzywają ją obietnicą zemsty.
Sama w sobie, Gloom Girl jest prawie bezsilna. Wszystko, co ma, to skok średniej wielkości i brak możliwości ataku. To jednak wystarczy, aby zabrać ją tam, gdzie musi się udać, czyli do ukrytej wnęki, w której ostrze zagłady było przykute łańcuchem przez niezliczone lata. Doomblade to czujący miecz, na który składają się w równych częściach gniew i złośliwość, i chociaż niekoniecznie jest zły, z pewnością jest spragniony zemsty na tych, którzy go zamknęli. To byliby Dread Lords, więc między uciskiem ludzi Gloom Girl do nieistnienia a uwięzieniem miecza, jest więcej niż wystarczająca wspólna płaszczyzna, aby ta dwójka mogła połączyć siły. Żaden z nich nie może nic zrobić bez drugiego, ale razem są potężni ponad wszelką miarę.
Doomblade to metroidvania, w której gra się bardzo różni od standardu gatunku. Zamiast biegać w kółko i bić mieczem, Gloom Girl atakuje wrogów i leci w ich kierunku, eliminując większość jednym uderzeniem. Jest to system, który zapewnia błyskawiczną walkę i przemierzanie, szczególnie w obszarach, w których znajdują się zarówno wrogowie, jak i półtrwałe rośliny i stworzenia. Początkowo istnieją ograniczenia co do tego, gdzie mściwa para może atakować, ale regularne dostarczanie nowych umiejętności sprawia, że jedna po drugiej znika, gdy mapa powoli się otwiera.
Początkowo Ostrze Zagłady może obierać za cel tylko wrogów z wyraźną linią w ich kierunku, bez ścian ani przeszkód na drodze, a najwcześniejsze sekcje mapy są budowane z myślą o tym. Kwiaty wyrastają ze ścian, a niezniszczalne jeżozwierze wędrują tam iz powrotem, i chociaż oba mogą wyrządzić obrażenia, jeśli dotkniesz ich poza atakiem, ułatwiają przemierzanie krętych korytarzy. Jednak odrobina eksploracji prowadzi do pierwszej z wielu walk z bossami i wtedy zarówno Doomblade, jak i Gloom Girl zaczynają zdobywać umiejętności, które znacznie lepiej nadają się do nadchodzącej przygody.
Większość ulepszeń Ostrza Zagłady skupia się na przemierzaniu. Na przykład podwójne dotknięcie skoku daje krótki poziomy skok i nie trwa zbyt długo, zanim para może celować we wrogów przez ściany. Z drugiej strony, Gloom Girl ma szerszą gamę umiejętności, takich jak automatyczne zbieranie kości, które są walutą Doomblade lub rzucanie cebulą, która wypuszcza roślinę, którą można obrać za cel, w sekcje świecącej zielonej ziemi. Każda nowa umiejętność jest ulepszeniem wartym walki z bossem, która na nią zasłużyła, i łatwo dać się wciągnąć w ponowne eksplorowanie mapy, aby zobaczyć, dokąd cię zaprowadzi i jakie sekrety może odkryć.
Oczywiście i tak będziesz musiał to zrobić, ponieważ Doomblade nie ma zbytniego zastosowania do trzymania za rękę. Podczas gdy kilka rzeczy, takich jak punkty zapisu i sklepy, jest oznaczanych, w większości przypadków musisz dowiedzieć się, gdzie iść dalej, łącząc eksplorację i przeglądanie nieukończonych pokoi na mapie. Jest naprawdę hojny w wypełnianiu przejść i innych sekcji, które możesz przeoczyć, więc częste odwoływanie się do niego i upewnianie się, że wszystkie ściany każdego pokoju są wypełnione, to świetny sposób na wyśledzenie sekretów, które inaczej mógłbyś przegapić. Jest ich wiele, więc kilka wskazówek z mapy może znacznie pomóc w pogoni za 100% ukończeniem. Repozytoria kości, pomniki wiedzy, bluźniercze artefakty do spalenia w piekle, kawałki serca zwiększające zdrowie i wiele innych są schowane w dziwnych zakamarkach i czekają na odnalezienie.
To, co naprawdę sprawia, że Doomblade działa, to sposób, w jaki wszystko ze sobą współgra. Eksploracja i walka to prawie to samo dzięki systemowi celowania i oba są równie niebezpieczne. Nie trzeba długo czekać, by wszędzie pojawiły się niebezpieczeństwa, czy to wieżyczki strzelnicze, wybuchający przeciwnicy kamikaze czy zasadzki tych, którzy uznają nowego posiadacza Ostrza Zagłady za niegodnego, ciernie, łuki elektryczne, laserowe rękawice i wiele więcej w sposób zagrożeń środowiskowych. Czasami trudno jest ustalić, czy coś jest zagrożeniem, czy narzędziem, ponieważ istnieje duże prawdopodobieństwo, że może to być jedno i drugie, ale eksperymentowanie prowadzi do zrozumienia tego i prawie (ale nie do końca) wszystko ma logiczne rozwiązanie. Doomblade to absolutna przyjemność grania aż do końcowego skoku trudności pod koniec.
Nie jest wielkim spoilerem powiedzieć, że w końcu zmierzysz się z Upiornymi Władcami, i to tak potężnymi jak oni. ma być, konfrontacja musi być epicka. Chociaż sobie z tym radzi, jest to również ceglany mur, który z łatwością widzę, że większość graczy decyduje, że nie jest warta niezliczonych zgonów potrzebnych do nauczenia się drogi. Nie pomaga to, że jest to pierwsze spotkanie w grze, w którym czułem, że obsługa kontrolera zawiodła, ponieważ zbyt łatwo jest celować we wrogów chronionych tarczą zadającą obrażenia, a nie w tych mniejszych, którzy mogą upuścić dużo-potrzebne serce po zabiciu W drodze do Upiornych Władców było więcej niż kilka trudnych spotkań, z których kilka wymagało wielokrotnych prób, ale żadne z nich nie wydawało się w ogóle niesprawiedliwe. To po prostu nieprawda w przypadku spotkania z Upiornymi Władcami, które sprawia wrażenie ciągłego zdradzania gracza, wysyłając go w kierunku celów, które wiedzą, że lepiej niż atakować.
Komentarz końcowy:
Aż do Dread Lords, Doomblade jest z pewnością jedną z najlepszych metroidvanii, w jakie grałem od dłuższego czasu. Szybkość walki i responsywność sterowania są świetne, gdy akcja się rozkręca, a balans trudności jest tak dobrany, że więcej niż kilka razy udało mi się wydobyć ostatnie HP zdrowia przez niebezpieczny pokój, aby odkryć punkt zapisu tuż za nim To. Grafika w grze jest doskonała przez cały czas, nawet jeśli ilustruje pokręconą ciemność różnych biomów w domenie Dread Lords. Gloom Girl jest świetna jako cicha bohaterka, a jej projekt postaci jest ujmującą mieszanką uroczego i przerażającego, a okrutny komentarz Doomblade dodaje osobowości wystarczająco dla nich dwojga. Doomblade to niesamowity festiwal akcji w tętniącym życiem, ale zepsutym podziemnym świecie i chociaż jedno z jego ostatnich głównych starć jest prawie boleśnie nie zabawne, podróż tam jest nieodparcie wciągająca od początku do prawie końca.