Nie będę kłamać. Trochę spałem na PS VR2 od czasu pierwszego szumu wokół premiery. Świetnie się bawiłem testując nowy sprzęt Sony VR, ale cóż, poza kilkoma emocjami w GT7, gogle zbierały kurz.
Do zeszłego tygodnia. Nie chodzi o to, że nie pojawiły się nowe wydania na PS VR2 – były, a niektóre wyglądały przyzwoicie – ale jestem leniwy, a podniesienie Steam Deck lub kontrolera Xbox jest mniejszym wysiłkiem. W każdym razie to niesamowite, co kilka nowych wydań może zrobić, aby całkowicie zmienić twoje nawyki związane z grami, a teraz zestaw słuchawkowy i kontrolery są zawsze przygotowane i gotowe do użycia.
To jak Tron, ale nie dla frajerów.
Najpierw C-Smash VRS. Wśród bardzo online, w tym ludzi takich jak ja, ta gra jest niezła, ponieważ jest zasadniczo kontynuacją super stylowej i fajnej gry zręcznościowej SEGA Cosmic Smash. Gra otrzymała port Dreamcast, kiedy przenoszenie gier z Arcade do domu było najfajniejszą rzeczą, jaką można sobie wyobrazić, i było świetną zabawą. Pomyśl o prawdziwym sporcie, Squash, ale dla ludzi, którzy naprawdę interesują się Tronem.
Będę szczery. Pomimo tego, że byłem chłopcem SEGA i wyśpiewywałem pochwały Dreamcasta wszystkim moim szkolnym przyjaciołom, nigdy nie grałem w Cosmic Smash. Grałem jednak trochę w squasha, więc ta odmiana VR wydawała się idealnym sposobem na wprowadzenie – i zdecydowanie tak było.
Uderzanie w coś w rzeczywistości wirtualnej to coś, czym nigdy się nie zmęczę. To prosta rzecz, ale myślę, że właśnie dlatego jest tak idealna do VR. Uważam, że VR jest najbardziej wciągająca, gdy wykonujesz codzienne zadania. Uderzanie piłki rakietą/kijem prawdopodobnie jest zabawne w prawdziwym życiu i jest świetne w C-Smash VRS. Oczywiście tutaj, na PS VR2, znajdujesz się w minimalistycznym świecie 3D pełnym najmodniejszych utworów lata (nie jestem ekspertem w tej dziedzinie, ale zaufaj mi, ścieżka dźwiękowa jest znakomita).
Włóż tę najprostszą mechanikę rozgrywki (uderzenie piłki) w ładny pakiet trybów dla jednego i wielu graczy, a cóż, myślę, że będę w to grał przez długi czas. Moim zdaniem o to właśnie chodzi w VR; Czułem się, jakbym tam był, grając w tę futurystyczną grę w piłkę. Do tego stopnia, że całkowicie się zapomniałem i wykonałem nieco zbyt entuzjastyczne uderzenie znad głowy, uderzając moją prawdziwą ręką i kontrolerem w mój bardzo prawdziwy abażur. W porządku. Naprawiłem to. To jest właściwe VR.
Stylowy, nie ? | Źródło zdjęcia: nDreams
Nie wiem, kim są ci ludzie, ale spodziewam się, że sport VR nie jest dla wszystkich, tak jak prawdziwy sport ma wielu hejterów. Dobra wiadomość! Ta następna gra jest brutalna, ma broń i jest kolejnym klejnotem PS VR2.
Jeśli grasz tak długo jak ja – może połóż się, prawdopodobnie jesteś zmęczony – być może pamiętasz Psi-Ops z Midway Games. W tej niesamowicie zabawnej grze akcji z perspektywy trzeciej osoby na PS2, Xbox i PC używasz mocy psionicznych do rzucania przedmiotami i wrogami, a także używasz arsenału broni do wysadzania rzeczy w powietrze. To szczerze mówiąc jedna z najlepszych gier tej generacji, a Synapse bardzo przypomina tę grę przeniesioną do VR i przykręconą do pierwszoosobowego rogue-like.
cała gra wygląda jak hwo. | Źródło obrazu: nDreams
W efekcie powstała jedna z najfajniejszych gier na PS VR2, w jakie grałem, co nie jest wielką niespodzianką, biorąc pod uwagę, że została stworzona przez ekspertów VR, firmę nDreams. Zamiast dawać ci wszystkie swoje moce od samego początku, zdobywasz je, rozgrywając biegi i wypełniając cele. Na początku możesz rzucać pudłami i miażdżyć wybuchowe beczki oraz strzelać z pistoletu, ale robi się gorąco, gdy możesz rzucać wrogami. Dzięki śledzeniu ruchu gałek ocznych w goglach PS VR2 możesz to robić z niesamowitą łatwością, skupiając wzrok na czymś, a następnie machając lewą ręką, jakbyś dyrygował orkiestrą śmierci.
Dla mnie gry VR polegają na wybuchach zabawy (częściowo dlatego, że muszę robić przerwy, aby ponownie połączyć się z prawdziwym światem i nie rzucać wszędzie moim lunchem), więc chociaż Synapse staje się trochę taki sam w swojej inteligencji ale prosty, monochromatyczny świat, nie przeszkadzało mi to. Wskoczyłbym na trochę magii psi-ops, a potem znowu wyskoczył. Więcej #seriousgamers prawdopodobnie zobaczy większość tego, co Synapse ma do zaoferowania w mniej niż 10 godzin, ale znowu nie mam nic przeciwko. Nie każda gra musi oferować ponad 50 godzin zawartości i niekończący się strumień DLC.
W skrócie? C-Smash VRS i Synapse są tak dobre, że sprawiły, że ja, leniwiec, który zrobi wszystko, by mieć łatwe życie, wróciłem do pociągu VR.
