Kritikan biasa terhadap telefon pintar moden ialah faktor bentuk secara keseluruhannya telah memasuki tempoh genangan relatif. Bagi kebanyakan orang (termasuk saya sendiri), pelancaran perdana menjadi lebih menggembirakan setiap tahun. Satu-satunya soalan yang logik ialah mengapa.
Sesetengah mungkin cepat berhujah bahawa kami telah mencapai kemuncak perkara yang boleh dilakukan dengan konsep semasa tentang perkara yang membentuk telefon pintar yang ideal. Nampaknya terdapat sentimen umum bahawa apabila formula semasa telah diperhalusi, tidak ada ruang untuk penambahbaikan yang bermakna.
Oleh itu, terdapat sedikit lagi yang boleh anda tanyakan daripada telefon pintar yang sudah (1) mempunyai paparan tepi ke tepi yang menakjubkan dengan bezel yang sedikit hingga tiada, (2) reka bentuk yang anggun, (3) dalaman yang berkuasa dan (4) modul kamera mewah. Atau ia akan muncul.
Dalam artikel ini, saya akan mengemukakan pandangan saya tentang mengapa sebenarnya banyak lagi yang boleh dijangkakan daripada faktor bentuk telefon pintar semasa… jika anda tahu di mana hendak mencari. Ingat perkara ini apabila iPhone 15 seterusnya, Galaxy S24 dsb. membuat debutnya. Kerana ada gunanya dalam menetapkan apa yang pengeluar percaya tidak rosak.
Apakah tujuan peneraju zaman moden?
Telefon pintar boleh dikatakan satu-satunya teknologi yang paling penting yang digunakan oleh pengguna dalam kehidupan seharian mereka dan menyenaraikan semua tugas yang boleh dilaksanakannya bukanlah sesuatu yang mudah. Dalam erti kata lain, telefon pintar tidak mempunyai tujuan tunggal-ia adalah satu bicu dari semua perdagangan mengikut definisi. Tetapi anda tahu apa yang mereka katakan tentang kuasa semua perdagangan-mereka tidak menguasai apa-apa. Di sinilah terletaknya masalah utama telefon pintar dan perdana khususnya: mereka cuba melakukan segala-galanya dengan sangat baik, dan cuba menimbulkan ilusi bahawa mereka berjaya dalam usaha tersebut. Atau sekurang-kurangnya, itulah pendekatan kebanyakan pengeluar.
Sebenarnya setiap telefon pintar, tanpa mengira titik harga, datang dengan beberapa pertukaran. Atas sebab apa pun, ini tidak mudah diakui dan, sebaliknya, pengguna secara kolektif menerima kelemahan sebagai sesuatu yang normal.
Walau bagaimanapun, tiada perkara biasa tentang telefon pintar anda berkecai selepas satu penurunan. Ia adalah pilihan yang sedar di pihak pengilang-perkakasan adalah rapuh oleh reka bentuk. Ia tidak memerlukan teknologi canggih untuk mencipta telefon tahan lama-cuma tanya Nokia.
Begitu juga dengan hayat bateri. Pengeluar telefon pintar telah (secara kolektif) bersetuju bahawa hayat bateri yang baik diukur dalam jam, bukan hari. Ia boleh dilaksanakan dengan sempurna untuk mereka bentuk telefon pintar dengan hayat bateri selama seminggu, tetapi tiada siapa yang melakukannya. Mengapa?
Reka Bentuk Telefon Pintar: Nilai Pengilang
Kredit Imej-Apple
Ringkasnya, pandangan saya ialah telefon pintar tidak bergerak kerana syarikat telah memutuskan untuk (sebahagiannya ) menambah baik beberapa parameter yang mereka anggap penting, sambil mengabaikan segala-galanya dalam proses itu. Di sinilah konsep utiliti marginal berkurangan.
Ringkasnya, peningkatan penggunaan membawa kepada pengurangan dalam kepuasan relatif yang diperoleh daripada setiap unit tambahan yang digunakan. Sebagai contoh, jika anda dahaga dan meneguk segelas air, anda akan mendapat banyak kepuasan daripada menghilangkan dahaga anda. Walau bagaimanapun, selepas gelas pertama, setiap teguk berikutnya akan menjadi kurang menyeronokkan. Apabila anda menggunakan kaca ketiga atau keempat anda, ia mungkin menjadi tidak tertanggung.
Inilah yang berlaku dengan banyak aspek reka bentuk telefon pintar. Ya, prestasi cemerlang adalah bagus dan kiraan gigahertz yang mengagumkan sememangnya mengagumkan, tetapi terdapat begitu banyak utiliti yang boleh diperoleh pengguna daripada cipset yang sangat berkuasa. Pada satu ketika, ramai yang akan mengorbankan kelajuan nano-saat untuk beberapa minit hayat bateri. Nasib baik, falsafah’lebih besar adalah lebih baik’telah ditinggalkan dalam beberapa bidang reka bentuk telefon pintar. Sebagai contoh, nampaknya terdapat konsensus di kalangan pengeluar bahawa apa-apa yang lebih daripada panel resolusi QHD pada telefon adalah membazir. Walau bagaimanapun, dalam banyak aspek, kegilaan bilangan besar sangat hidup. Bahagian yang paling teruk-terdapat banyak yang boleh diperolehi daripada menamatkannya
Untuk menghuraikannya, saya akan memberikan contoh kehidupan sebenar. Untuk masa yang lama, Apple terobsesi untuk menjadikan produknya selangsing dan seringan mungkin, tanpa menghiraukan banyak pertukaran yang perlu dibuat dalam proses itu. Ini akhirnya membawa kepada iPhone 6 dan salah satu skandal terbesar dalam sejarah telefon pintar-‘Bendgate’.
Sememangnya, Apple pantas membetulkan kebimbangan ketahanan dengan menggunakan bahan yang lebih kuat (dan lebih berat). Nampaknya berat bukanlah bahagian terpenting telefon pintar, terutamanya jika ia boleh dilipat seperti origami.
Menariknya, syarikat Cupertino sebenarnya mengamalkan pendekatan sebaliknya pada masa kini cth. iPhone 14 Pro sebenarnya lebih berat dan lebih besar daripada pendahulunya. Apple telah mengakui bahawa terdapat banyak yang boleh diperoleh daripada meninggalkan mania untuk kurus.
Ini bukan untuk mengatakan bahawa telefon bimbit sepatutnya berasa seperti batu bata, tetapi terdapat jalan tengah yang boleh ditemui dalam semua bidang reka bentuk telefon pintar. Walau bagaimanapun, perdana tidak mencarinya.
Reka Bentuk Telefon Pintar: Apa Yang Pengguna Mahukan
Adakah anda akan menjadikan telefon pintar anda 20% kurang berkuasa, jika itu bermakna ia boleh bertahan sepanjang hari tanpa masalah? Adakah anda akan mengorbankan kualiti kamera untuk bonggol kamera yang kurang menonjol? Ini semua soalan yang sah, dan tiada siapa yang bertanya. Lebih teruk lagi, tiada pengeluar memberi pilihan kepada pengguna untuk membuat keputusan sendiri. Sebab mengapa ramai yang muak dengan formula’telefon pintar yang sempurna’semasa dan kekurangan sebarang alternatif untuknya ialah semua telefon bimbit bersaing dalam kategori yang sama. Untuk sebahagian besar, satu-satunya perbezaan nyata ialah (1) titik harga dan (2) nombor. Adalah sangat masuk akal untuk membenarkan pilihan telefon pintar mengikut pertukaran yang sanggup dilakukan oleh setiap pengguna individu, dan bukannya pilihan yang dianggap memadai oleh syarikat.
Ini akan, sebahagiannya, menyelesaikan masalah faktor bentuk telefon pintar yang kelihatan tidak stabil. Lagipun, masih terdapat banyak perkara yang boleh diperbaiki, tetapi ini tidak boleh berlaku dalam konteks persaingan berterusan untuk teras CPU, megapiksel dan lain-lain.
Jadi apakah cara ke hadapan? Hanya dengan menyedari batasan status quo semasa apa-apa kemajuan sebenar boleh dicapai. Selagi peraturan permainan kekal sama, reka bentuk telefon pintar pasti kelihatan derivatif, kerana semua orang akan cuba menyempurnakan formula yang sama dengan cara yang sama tepat.
